رمان عشق یاعادت5

تازه داشت چشمام گرم میشد که احساس کردم امیر داره منو تو آغوشش میکشه, آروم گفتم: امیر ولم کن خیلی خوابم میاد

ولی اون در حالی که منو تو آغوشش میکشید گفت: نه دیگه همیشه من باهات راه اومدم یه امشب و تو با من راه بیا

هنوزم وقتی یاده حماقت اون شبم میقتم از خودم بدم میاد و خشمی سراسر وجودمو می گیره وقتی یادم میفته چه جوری با حرفاش و زمزمه های عاشقانش خرم کرد از خودم متنفر می شم منی که نه بچه بودم نه بی سواد چطور تونستم اینقدر راحت بپذیرم با خودم که فکر می کنم حس می کنم اومدن به شمال و تمام اتفاقایی که افتاد یه برنامه بودو من یه عروسک بودم واسه ی یه نمایش از پیش تعیین شده صبح اونروز گرچه احساس پشیمونی می کردم اما امیرعلی نزاشت این حالت زیاد با من باشه و طوری رفتار می کرد که انگار ما هیچ کاره اشتباهی انجام ندادیم


****************************************


صبح با نوازش دستای امیرعلی از خواب پاشدم

آیسان عزیزم نمی خوای پاشو ساعت یکه ها چقدر می خوابی تنبل پاشو

غلتی زدمو بدون اینکه جوابشو بدم پشتمو بهش کردم

د بلند شو مگه خرسی حوصلم سررفت

ولم کن

پاشو وگرنه یه جور دیگه بیدارت می کنما

چشمامو باز کردمو برگشتم طرفش

چیه ولم کن خوابم میاد

می دونم عزیزم ولی پاشو یه چیزی بخور ضعف می کنیا باید خودتو تقویت کنی

با این حرفش تازه یاد اتفاق دیشب افتادم درواقع یاد خنگی که زدم افتادم واسه همین یه دفعه نشستم که باعث شد امیرعلی بترسه و عقب بره

چت شد یهو؟چرا می پری؟

این چه کاری بود که دیشب کردی؟و یه دفعه اشکم سرازیر شد آروم اومد نزدیکو بغلم کرد ولی محکم پسش زدم و گفتم به من دست نزن پس واسه همین بود که هی می گفتی بیایم شمال اونم تنهایی آره؟

این چه حرفیه که می زنی مگه ما چیکار کردیم؟

با داد گفتم :

چیکار کردیم؟؟؟ انگار یادت رفته من دیگه دختر نیستم

عزیزم من و تو زن و شوهریم کاریم که کردیم نه خلاف شرع بوده نه قانون چرا خودتو اذیت می کنی

با گریه گفتم:

چی میگی واسه خودت ما که هنوز عروسی نکردیم تازه عقد بودیم و سرمو بین دستام گرفتمو با صدای بلندی به گریم ادامه دادم

آیسان تو دیگه بچه نیستی بیست و شش سالته پس این کارا واسه چیه اگه خیلی ناراحتی تا برگشتیم عروسی می کنیم و می ریم خونه ی خودمون تا خیال تو هم راحت بشه بلند شو عزیزم چرا خودتو ناراحت می کنی

اما من آروم نمی شدم تمام وجودمو ترسی ناشناخته پر کرده بود از ناراحتی می لرزیدم دوباره آروم اومد طرفمو منو تو آغوشش کشید ایندفعه مخالفتی نکردم یواش نوازشم می کردو توی گوشم زمزمه ی عاشقانه سر میداد زمزمه هایی که منه لعنتی رو خر کرد و باعث شد فکر کنم کار اشتباهی انجام ندادم بلندم کردو بردم توی آشپزخونه نشوندم روی صندلی خودش میز صبحانه رو چید و از هرچیزی به خوردم می داد خلاصه اون روز کاری کرد که همه چیزو فراموش کنم توی مدتی که اونجا بودیم واقعا بهمون خوش گذشت در واقع فقط شب اول شکه شدم ولی بعد به خودم قبولوندم من که کاره اشتباهی انجام ندادم اون شوهرم بود پس هیچ مشکلی وجود نداشت ولی همچنان روی این موضوع پافشاری می کردم که سریع باید عروسی رو بگیریم و بریم خونه ی خودمون امیرعلی هم موافقت کرده بود و این موضوع خیالمو راحت کرد.

امشب شب آخری بود که این جا بودیم قرار بود صبح زود حرکت کنیم موقع خواب سرمو روی بازوی امیر گذاشتمو خیره شدم به سقف که با صدای امیربه خودم اومدم

به چی فکر می کنی؟

هیچی امشب شب آخره خیلی به من خوش گذشت

به منم همین طور عالی بود

معلومه دیگه واسه ی تو عالی نباشه برای کی باشه

خندیدو منو کشید توی بغلش گفتم:

امیر یه چیزی بگم نه نمیگی

بگو عزیزم

دلم می خواد برم ساحل

الان؟؟

آره چه اشکالی داره

اشکالی که نداره ولی دیروقته صبحم که می خوایم حرکت کنیم بهتر نیست استراحت کنیم

ولی من خوابم نمیاد

خیله خب پاشو بریم

سریع از تخت پریدم پایینو آماده شدم یه زیر انداز برداشتیم و رفتیم بیرون کسی توی ساحل نبود زیراندازو پهن کردیمو روش دراز کشیدیم اونشب آسمون صاف صاف بود و پراز ستاره بعد از چند لحظه بلند شدمو صندلامو در آوردم رفتم طرف آب آب خنکه خنک بود کیف کردم همون جوری بی حرکت ایستاده بودم که امیرعلی از پشت بغلم کرد

تنهایی خوش می گذره

آره

ای بی معرفت بدون من چطور بهت خوش می گذره

خندیدمو چیزی نگفتم نمی دونم چرا دلم می خواست از بودنم نهایت استفاده رو ببرم بعدها خداروشکر کردم که اونشب دریا رو دیدم

سرنوشت گاهی بازیایی رو با آدم می کنه که وقتی بهشون فکر می کنی از تعجب شاخ در میاری اون شبم من با اینکه نمی دونستم چه اتفاقی می خواد بیوفته ولی ته دلم می خواستم از بودنم توی این مکان کمال استفاده رو ببرم .....